Het hoe en waarom van goede feedback
Het geven en vragen van een goede feedback is volgens mij zeer dankbaar instrument in het werken met mensen.
Je kunt er de blinde vlekken van anderen en jezelf mee verkleinen.
Zelf pas ik dit toe door zoveel mogelijk positieve feedback te geven aan collega’s, maar toegegeven… het kan altijd beter! Iedereen hoort wel eens graag hoe goed hij iets gedaan heeft of hoe duidelijk een presentatie was.
Eenvoudige formule voor een goede feedback:
Dit kun je toepassen voor het geven van zowel positieve als negatieve feedback:
- beschrijf
- objectief de situatie (objectief om discussie te vermijden)
- beschrijf je gevoel adhv een ik-boodschap
- beschrijf het effect
- geef de luisteraar de kans om te reageren
- geef aan wat je graag wil in de toekomst
- (bij negatieve feedback) verken eventueel mogelijke oplossingen
Een voorbeeld van negatieve feedback:
Tijdens een teamvergadering ontvangt Tom 2 telefoongesprekken via gsm. Na de vergadering neem je Tom even apart.
- Tom, tijdens de teamvergadering stelde ik vast dat je 2 telefoongesprekken hebt ontvangen. Ik voel mij daar niet goed bij. Op die manier kan ik mij niet goed concentreren.
- Oei, ik wist niet dat dat storend was
- Ja, toch wel. Misschien kun je in de toekomst die telefoontjes na de vergadering doen? Op die manier kunnen we veel efficiënter vergaderen.
- Ok
Een voorbeeld van positieve feedback:
Het team heeft net en opdracht afgewerkt een week voor de deadline.
- Beste mensen, een aantal dagen geleden kregen wij deze opdracht. We hadden als doel afgesproken om dit tegen volgende week af te werken.
- Ik stel vast dat we dit een week vroeger hebben afgewerkt.
- Ik voel mij daar echt goed bij! De klant zal zeer tevreden zijn: proficiat!
- Hoe hebben jullie deze opdracht ervaren?
Het team kan dan reageren en je kan eventueel afspraken maken naar de toekomst toe.
Comments
Het geven van positieve of negatieve feedback maakt een wereld van verschil…inderdaad.
Een voorbeeld uit de “kinderwereld”. Gisteren op een receptie werd een peuter na verloop van tijd wat onhandelbaar (wat wil je, in een torenhoge mensenzee van roezemoezende volwassenen)..en de vader reageerde steeds korzeliger: “altijd weer moet jij storen”..in alle mogelijke varianten deed hij die uitspraak. Negatieve feedback. Gevolg ? Onze peuter zette zijn keel open. Mama helemaal ontdaan. Hop, mama en papa op slag aan het kibbelen, op een nogal bitsige manier. Peuter helemaal ontdaan. Ondertussen had ik al een blik van verstandhouding gewisseld met de tante van onze kleine peuter. We besloten hem even apart te nemen en uit te leggen waarom papa een beetje boos werd…we toverden papier en potlood te voorschijn en vroegen hem een tekening te maken van de mensen…
Waar ik naartoe wil..het gaat om “werkelijke aandacht” geven…dat is moeilijk, als men zelf moe, bezig, in gesprek is…niettemin, even blijven stilstaan bij de gevoelens en behoeften van een ander en niet enkel vanuit het eigen “belemmerde-ik” reageren kan negatieve reacties reduceren. Een kwestie van respect.
Daar probeer ik voortdurend op te letten: besteed ik voldoende en werkelijke aandacht aan mensen ? bejegen ik hen met het nodige respect ? Zeker belangrijk in een coachinggesprek.
groetjes van je studievriendin,
Ingrid L
@ Ingrid: Inderdaad, mensen voelen zeer goed aan of aandacht oprecht is of niet. Bedankt voor de tip en jouw bijdrage!
@ Ingrid: Inderdaad, mensen voelen zeer goed aan of aandacht oprecht is of niet. Bedankt voor de tip en jouw bijdrage!