Hoe ga jij om met verandering?

Het voorbije jaar heeft het thema “crisis” me regelmatig bezig gehouden. Vooral de vraag: Wat maakt dat sommige mensen door een bepaalde gebeurtenis in een diep dal terecht komen en andere mensen niet?

Een persoonlijk voorbeeld:

Hiernaast zie je een fotootje van mijn gezinnetje tijdens een uitstapje naar het park vorige zomer.

In 2009 werd onze kleine Marie geboren. Het is een fantastische gebeurtenis en ze is super welkom. Het is een mega grote verandering in je leven. Je weet wel 9 maanden lang dat er vanalles zal veranderen in je leven, maar in welke mate die veranderingen zullen ingrijpen blijft een raadsel tot het daar is.

Wie kinderen heeft, hoef ik niet te vertellen dat een kind naast alle vreugde ook heel wat teweegbrengt in je relaties. Niet alleen ten opzichte van je partner, ook ten opzicht van je familie is er een hele verandering.

Hoe ik als papa, als partner, als familielid, als vriend, als collega met deze verandering omga, is cruciaal of ik in een crisis terecht kom.
Ook mensen die op het werk veranderingen te verwerken krijgen of wanneer er iets gebeurt in de familie of daarbuiten…

Hoe je omgaat met verandering is cruciaal of je in een crisis terecht komt.

Was de geboorte van Marie dan ook een crisis?

In zekere zin heeft dat wel voor spanningen gezorgd in mijn relatie en maar goed ook. Die spanningen zijn nodig om het evenwicht terug te herstellen. Gewoontes worden in vraag gesteld, er moeten nieuwe afspraken gemaakt worden.

Stel je voor dat ik me in deze nieuwe situatie niet zou aanpassen. Dat ik ‘s nachts niet bereid zou zijn om op te staan wanneer dat nodig is voor Marie, of dat ik gewoon mijn zin zou doen tijdens de week en nooit de zorg zou opnemen voor Marie. Je kunt je wel voorstellen dat mijn omgeving dat niet zou aanvaarden en dat ik zelf ook in een probleemsituatie zou terecht komen.

Uiteindelijk zou me dat in een crisis brengen.

Wat heeft me uit een crisis gehouden.

Praten is misschien wel de belangrijkste factor die ervoor zorgt dat ik niet in een crisis terecht kwam en kom. In de eerste plaats praat ik met mensen die me dierbaar zijn. Je kunt je gedachten ventileren en samen kom je er wel uit.

Ook ervaar ik de nood om regelmatig met een neutraal iemand te praten, een coach of therapeut. Mij geeft het me een gevoel dat ik er niet alleen voor sta, het is een klankbord en dikwijls biedt het me nieuwe inzichten.

Is therapie of coaching iets voor jou?

Ik voel soms aan dat mensen schroom hebben om te zeggen dat ze naar een coach of therapeut gaan. Het is alsof je dan zegt “ik kan het niet alleen” en… dat past niet in onze cultuur.
Therapie of coaching is net een teken dat je bezig bent met jouw groei en hoe je in relatie staat met andere mensen.

Hoe ga jij om met verandering?

Heb jij al te maken gehad met een grote verandering? Hoe was dat voor jou en hoe ben jij hiermee omgegaan? Schrijf jouw verhaal neer via de reacties op dit bericht en help zo de lezers van coachjan.be.