Soms lijkt het alsof heel je leven een puinhoop is. Alles wat je had lijkt verloren... je lijkt helemaal alleen op de wereld. Niemand die je kan helpen. Geen enkel lichtpuntje schijnt nog en je weet het helemaal niet meer. Dat is wat Michael Gates Gill wellicht moet ervaren hebben in 2004.

Wat eerst leek op een grote crisis, bleek echter een positieve doorbraak te zijn in zijn leven. Zijn verhaal ontdek je in dit artikel. Michael Gates Gil werkte 25 jaar lang als "creative director" bij het grootste reclame bureau van de wereld. Tot hij op 53-jarige leeftijd aan de deur werd gezet. Hij zette zijn eigen consultancybedrijf op... maar dat bleek een grote mislukking.

Alsof dat niet genoeg is, werd hij ook nog erg ziek en hij scheidde van zijn vrouw. Hij zat compleet aan de grond.

In 2004 stapte hij een Starbucks koffieshop binnen. Toen de manager Crystal hem een baan aanbood, greep hij die kans met beide handen aan. Nu beschrijft hij in zijn boek dat koffie schenken hem veel meer voldoening geeft, dan al die jaren zelf aan het hoofd van een groot bedrijf te staan. "Het is een hele uitdaging om elke klant van een heerlijke kop koffie te laten genieten. De kop koffie bereiden zoals de klant hem graag drinkt. Telkens opnieuw de juiste sfeer creëren. Veel gasten zijn ontzettend gespannen als ze bij ons aankomen. Wij helpen hen stoom af te laten, te ontspannen en wat te lachen.”

Het mooie aan dit verhaal is dat deze man de kracht heeft gevonden om de draad terug op te nemen na een hele moeilijke periode. Meer nog, nu geniet hij veel meer van het leven dan vroeger. Zo zie je maar dat een serieuze tegenslag een katalysator kan zijn voor iets nieuws, iets beter. Hoe hij zijn geluk vond, beschrijft hij in zijn boek 'Hoe Starbucks mijn redding werd'.

Crisis als kans

Misschien herken je wel bepaalde aspecten van Michael. We leven ons leven en alles lijkt vanzelfsprekend. We streven bepaalde zaken na en we laten ons geluk afhangen van wat we al dan niet bereiken. Soms zit je in een vaste routine, je wordt bij wijze van spreken geleefd. Heel veel mensen die door een zware crisis gaan, vertellen me achteraf dat ze zo blij zijn dat dit hen overkomen is. Niet de crisis op zich, maar wel wat de crisis hen uiteindelijk bracht. Het gaf hen een kans om opnieuw keuzes te maken, om uit die routine te stappen, om uit die vastgeroeste denkkaders te stappen en hun leven een nieuwe wending te geven.

Coaching geeft je meer inzicht in wat je wensen en verlangens zijn en hoe je die kunt bereiken. Herken jij dit? Heb jij ook een positieve ervaring overgehouden aan jouw "crisis"?

Dan ben ik erg benieuwd naar jouw verhaal bij de reacties.