Ken jij jouw blinde vlekken?
Aangezien jij een artikel leest over “blinde vlek” of het “johari-venster”, is de kans zeer groot dat jij iemand bent die graag met persoonlijke groei bezig is. Dat zal wellicht voor jou geen groot nieuws zijn, dus is het ook geen blinde vlek meer.
Blinde vlek?
Om te groeien als mens kan het helpen om zicht te krijgen op je eigen blinde vlekken. Een blinde vlek is iets wat je ofwel zeer goed of nog niet zo goed kunt en waar je je niet van bewust bent. Over dat bewustwordingsproces schreef ik het artikel: leren is een bewustwordingsproces.
Zelf heb ik uiteraard ook blinde vlekken. Via feedback tracht ik inzicht te krijgen in mezelf, en die dingen die ik van mezelf nog niet weet.
Enkele manieren om die feedback te krijgen (en te groeien als mens) zijn:
- vraag elke dag feedback aan vrienden, klanten, collega’s, …
- tracht zelf op een open en transparante manier te communiceren
- geef zelf feedback aan anderen (je krijgt wellicht direct feedback terug)
- werk samen met een coach
- download het gratis werkboek “Architect van je eigen leven”
- hou een dagboek bij en lees af en toe
Je hoeft niet alles te geloven wat mensen je vertellen. Goed omgaan met de feedback die je krijgt is belangrijk. Sommige feedback kun je ter harte nemen. Andere feedback mag je snel vergeten. Het verschil tussen de twee kennen is het begin van wijsheid 😉
Op zoek gaan naar de blinde vlekken
Een blinde vlek is iet wat anderen weten over jou, maar wat onbekend is voor jezelf. Een model dat ontwikkeld is om communicatie beter te begrijpen, is het johari venster:
Open ruimte
De open ruimte is alles wat jij van jezelf weet en wat ook geweten is door jouw omgeving. Ik weet bijvoorbeeld van mezelf dat ik erg leergierig ben, en anderen weten dat ook.
Verborgen gebied
Het verborgen gebied omvat alles wat ik over mezelf weet, maar verborgen is voor anderen. Hier is het natuurlijk moeilijke om een voorbeeld te geven, maar toch dit: wanneer ik het mandaat heb om leiding te geven, dan doe ik dat zeer graag. Wanneer ik dat mandaat niet krijg, dan ben ik eerder iemand die zal observeren (nu is dit open ruimte geworden ;-))
Onbekend gebied
Tja, het onbekend gebied is wat niemand over mij weet, en ikzelf ook niet… Dus, hier kan ik helaas geen voorbeeld van geven.
Blinde vlek
Mijn blinde vlek is dat wat heel veel mensen over mij weten, maar wat ikzelf nog niet heb ontdekt.
Wie wil mij een voorbeeld geven?
Wanneer was het de laatste keer dat jij een blinde vlek ontdekte en … wat was het?
You may also like
Wat we van een sterrenchef kunnen leren?
Reacties
Het model dat Jan hier heel mooi aanhaalt, wordt ook wel het Johari model (of Johari venster) genoemd. Kijk voor meer info op: http://hersenspinselsenbuikverzinsels.blogspot.com/2007/02/hoe-goed-ken-jij-jezelf.html
leerzame site graag ontvang ik:
1. architect van je eigen leven
2. Leren reflecteren
3. andere interessante info
Heel interessant artikel, Jan!
Bij het vragen naar feedback heb ik al meermaals gemerkt dat mensen moeite hebben om hier een eerlijk antwoord op te verschaffen. Ik veronderstel dat dit komt omdat ze zich in zekere zin kwetsbaar moeten opstellen (“Wat als hij niet blij is met de blinde vlek die ik hem laat zien? Zou hij kwaad worden?) en hun comfort zone moeten verlaten. Ik probeer mensen altijd vooraf op hun gemak te stellen, maar toch merk ik dat ze hier zichtbaar moeite mee hebben. Jammer, want de keren dat iemand me wel feedback gaf heb ik al heel interessante dingen over mezelf kunnen leren die mijn leven op een positieve manier beïnvloed hebben. Heb jij toevallig tips om hier beter mee om te gaan?
Nog heel veel succes met je blog en andere projecten, wat ik tot nu toe gelezen heb was zeker de moeite waard 🙂
Dank je wel!
interessant en eerlijk wat je schrijft over de blinde vlek, net zoals Pepijn zegt hebben mensen moeite om simpelweg eerlijke feedback te geven. Met resonantie werken, (harmonische inductie tijdens gesprek volgen) kan echter ook verborgen informatie aan het licht brengen, net zoals rollenwissel : toen ik een wakkere klant coach liet zijn
en de vraag stelde : "hou zou jij dit aanpakken moest je op deze stoel zitten," antwoorden ze meestal eerst wat we zelf -als coaches- nog niet écht in ons takenpakket of werkwijze opnemen. Feedback is goud waard, als we dit holistisch beschouwen trekken we niet zelden de ontbrekende skills aan in het -reeds uitgeleefde -potentieel van ons cliënteel. De specifieke problematieken kunnen we aanpakken door onze studies en ervaringen. De soms ludieke 'hints'
kunnen info geven over onze blinde vlek. Dit is althans mijn ervaring. Bedankt, Jan voor de interessante werkboeken, en de mogelijkheden . Veel succes met al je ondernemingen, ook al heeft men er een resem studies opzitten : het blijft leerrijk en boeiend ! warme groet, Sonja
Hey Jan,
Ik wil wel een poging doen 😉 Ook al heb ik geen glazen bol over wat jij al dan niet van jezelf beseft. Moet hier wel even mijn stoute schoenen voor aantrekken. Wat mijn gedachten al gepasseerd is, is dat je met veel interessante info naar buitenkomt, vaak om feedback vraagt maar tegelijkertijd weinig appreciatie of feedback op anderen geeft (als persoon Jan Jacobs). Dat merk ik trouwens niet alleen bij jou hoor. Gebeurt nog wel vaker bij mensen die nadrukkelijk aanwezig zijn. Wat ik daarover kwijt wil is dat iedereen graag gewaardeerd wordt, dat iedereen niet alle tijd van de wereld heeft om te reageren op wat anderen brengen en zich dus een zekere moeite moeten getroosten. Waarmee ik niet wil zeggen dat het een ik like, jij liked terug moet worden bij wijze van spreken. Ik geef grif toe dat ik me daar kan aan ergeren en als ik heel eerlijk ben mij in dat geval soms ook inhoud om te reageren/liken. Elke relatie bestaat altijd uit geven en nemen…
Hoi Inge,
Dank voor je eerlijke reactie.
Je reactie maakt wel wat los bij mij. Als ik het goed begrijp vind je dat ik niet vaak reageer op reacties van mensen?
Heb je het dan over mijn blog of andere sociale kanalen, of nog andere plekken?
Wie is voor jou iemand die dat wel goed doet en waar ik kan van leren?
Thx!
Hallo Jan,
Ik bedoelde niet binnen jouw eigen plaatje, maar daarbuiten. Interesse tonen voor wat anderen (die jou volgen) brengen. Omdat daar echte interactie om draait, denk ik. Zelf blog ik ook zoals je weet en reageer ik ook op andere blogs. Daarnaast trek ik dat ook privé door op Facebook. Ik krijg likes/reacties, maar ik reageer/like ook posts van anderen. Mensen zijn daar gevoelig aan. Heel ruim gesteld zijn reacties/likes gelijk aan een beetje liefde onder de vorm van aandacht en bevestiging. En ja, grotendeels moeten we dat vooral uit onszelf halen, maar waarom zouden we iets delen als dat niets wakker maakt … Loutere infokanalen zijn er al genoeg. Wat niet betekent dat het een soort mouwfrotterij moet worden en een like om een like hoeft te zijn zoals ik in mijn vorige reactie al opperde.
Mooie tips Inge! Ik ga daar werk van maken 🙂
Chapeau Jan voor je grootmoedige reactie. Kan ik op mijn beurt weer van leren 🙂