De kunst van het loslaten: of hoe je negatieve gevoelens of ervaringen accepteert
Hoe leer je jezelf weerbaar maken voor dingen die gebeuren en waar je geen grip op hebt? Een vraag waarop wellicht geen eenduidig of pasklaar antwoord te formuleren is. Via dit artikel wil ik je graag meenemen in een boeddhistisch verhaal, over een moeder die net haar kind is verloren. En ik geef je inzicht in hoe we ons kunnen voorbereiden om helemaal los te laten.
Het verhaal van het mosterzaadje
Laat me je even een verhaal vertellen, een boeddhistisch verhaal over een moeder en haar dode kindje.
Ten tijde van de Boeddha stierf het enige kind van een vrouw die Kisagotami heette. Ze was niet in staat dit te accepteren en rende van de een naar de ander om een medicijn te zoeken dat haar kind weer tot leven zou brengen. Men zei dat de Boeddha zo’n medicijn had.
Kisagotami ging naar de Boeddha, knielde voor hem, en vroeg: ‘Kunt u een medicijn maken dat mijn kind weer tot leven wekt?’
‘Ik ken zo’n medicijn,’ antwoordde de Boeddha. ‘Maar ik kan het alleen bereiden met bepaalde ingrediënten.’ De vrouw was opgelucht en vroeg: ‘Welke ingrediënten hebt u nodig?’
‘Breng me een handvol mosterdzaad,’ zei de Boeddha. De vrouw beloofde dat voor hem te halen, maar toen ze wegliep, voegde hij eraan toe: ‘Ik heb mosterdzaad nodig uit een huis waar geen kind, man of vrouw, ouder of bediende is gestorven.’
De vrouw stemde toe en begon alle huizen een voor een langs te gaan, op zoek naar het mosterdzaad. Bij elk huis waren mensen bereid haar het zaad te geven, maar wanneer ze hun vroeg of er iemand in het gezin was gestorven, kon ze geen huis vinden dat niet door de dood was bezocht – in het ene huis was een dochter overleden, in het andere een bediende, en in de overige een man of ouder. Kisagotami slaagde er niet in een huis te vinden waar de dood geen leed had veroorzaakt. Toen de moeder zag dat zij niet de enige was die verdriet had, legde ze het levenloze lichaam van haar kind neer en ging terug naar de Boeddha, die met groot mededogen zei: ‘U dacht dat alleen u een kind had verloren; de wet van de dood luidt dat bij alle levende wezens niets blijvend is.’
Elke weg heeft putten en obstakels
Er is geen weg naar geluk, geluk is de weg. Op onze weg staan bijzonder veel obstakels en pijnlijke ervaringen. Soms lijkt ons leven zelfs meer op een hobbelparcours. Alleen laten we de hobbels en de negatieve gevoelens maar moeilijk toe. We vechten tegen wat we niet graag hebben. Wanneer we overspoeld worden door gevoelens zoals eenzaamheid, verdriet, pijn, … dan hebben we de neiging om dat zo snel mogelijk ongedaan te willen maken.
[tweet_box design=”default”]Er is geen weg naar geluk, geluk is de weg[/tweet_box]
Iedereen heeft littekens
Dit prachtig verhaal van het mosterdzaadje komt uit de boeddhistische traditie en wordt heel vaak gebruikt om ons tot inzicht te brengen dat iedereen in contact komt met pijn en lijden.
Ik merk dat heel wat mensen die ambitieus, gedreven in het leven staan, ook erg cognitief ingesteld zijn. Ze lossen de problemen op met “verstand”, door “na te denken”. Dat werkt uiteraard heel vaak en erg goed. Alleen “vergeten” we daarbij ook een erg belangrijk ander aspect: onze gevoelswereld en ons fysiek lichaam.
Pijnlijke gebeurtenissen, verliezen, ruzies, moeilijke situaties uit het verleden kun je niet loslaten door je “verstand te gebruiken”. Ons verstand kan zo zelfs in de weg komen te staan om onze tocht verder te zetten, om zorgeloos te genieten van een sprankelend leven.
Het start bij de opvoeding en de maatschappelijke druk verhoogt
Als een kind blij is en lacht, moedigen we dat aan. Sterker nog, we gaan ze kietelen, rollebollen en lachen hartelijk mee.
Als een kind weent, dan zie ik weinig mama’s en papa’s zeggen dat het ok is, of “ween maar lekker verder, ween het er maar eens goed uit”.
Nee, wanneer een kind verdrietig is, zullen we eerder zeggen:”Sssst, het is goed, stop maar met wenen”. Het lijkt alsof negatieve gevoelens niet welkom zijn.
Ook in de wereld waarin iedereen succesvol hoort te zijn, is er maar weinig plaats voor niet succesvol zijn. De druk in onze maatschappij wordt steeds hoger. En dat merk je aan het aantal burn-outs en depressies. We hebben weinig tijd om gewoon onszelf te zijn en toe te laten wat is. Negatieve gevoelens krijgen maar weinig plaats in onze hectische wereld. We hebben het té druk met succes na te jagen, dat we bang geworden zijn om te voelen en het een plek te geven.
Het sleutelwoord bij loslaten is “TIJD”
Om los te laten of te accepteren, zullen we tijd moeten maken om even te stoppen en uit de snelweg van het leven te stappen waardoor we ons hoofd opnieuw in verbinding kunnen brengen met ons lichaam (of omgekeerd). Dat doen we door tijd te nemen en contact te maken met ons lichaam.
Ik geef je hier alvast oefeningen die je thuis kunt doen. Maar mijn advies is om professionele begeleiding in te schakelen als je jouw verlies wil verwerken en tot loslaten wil komen.
Tijd om te ademen:
Neem enkele keren per dag de tijd om te ademen en met je aandacht naar je adem te gaan, zonder dat je iets hoeft te doen. Ademen en weten dat je ademt en je aandacht uitbreiden naar heel je lichaam. En voel de contouren van je lichaam bij het ademen.
Tijd om te bewegen:
Neem de tijd voor een wandeling en breng je aandacht naar je lichaam en de omgeving waarin je je bevindt. De natuur, de geuren en de kleuren, …
Tijd voor meditatie:
Neem de tijd om even te zitten, te liggen of te wandelen … en doe het met al je aandacht. Het is normaal dat je wegzakt in gedachten, maar wees blij wanneer je opmerkt dat je even in gedachten verzonken was en keer terug met heel je aandacht naar je lijf.
Tijd voor ontspanning:
Doe iets waarvan je weet dat het je deugd doet, zoals een massage, een sauna, eens goed lachen met vrienden …
Vraag: hoe laat jij een moeilijke gebeurtenis, verdriet of pijn los?
Comments
Ik zoek contact met water. Zwemmen, afwassen, een douche nemen, gewoon de handen onder het water steken. En ik concentreer me op dat water. Alleen ik en het water.
En verder: leven in het nu. Geen verdriet om het verleden, geen angst voor de toekomst. Beleven wat is.
Zeer mooie tip! Water lijkt me inderdaad een erg goede manier om contact te maken met je lichaam en dat haalt je uit je hoofd. Dank je wel !
Muziek. Ik zet mijn lievelingsmuziek op.
Muziek. Ik zet mijn lievelingsmuziek op.
heerlijk, een lekker muziekje! Heb je dan ook een voorkeur voor een bepaalde band / genre / song?
Veel,dubben en denken ook,doemdenken en dan er met vrienden over praten. Gedeelde,smart is halve smart,… Dat helpt om het te plaatsen, los te laten. Stilte en natuur. Telkens weer .
Vrienden zijn er om ook de moeilijke dingen in het leven te delen.
Ook een fan van de natuur en de stilte? Heb jij een favoriet plekje waar je naartoe gaat?
Veel,dubben en denken ook,doemdenken en dan er met vrienden over praten. Gedeelde,smart is halve smart,… Dat helpt om het te plaatsen, los te laten. Stilte en natuur. Telkens weer .
Vrienden zijn er om ook de moeilijke dingen in het leven te delen.
Ook een fan van de natuur en de stilte? Heb jij een favoriet plekje waar je naartoe gaat?
ik kan moeilijk zelfstandig loslaten,Ik stuur een bericht naar mijn dochter of naar een vriendin die mij mentaal ondersteunen
Fijn dat je op enkele mensen kunt rekenen zoals je dochter of een vriendin. Ik denk dat het heel belangrijk is om moeilijke situaties, gebeurtenissen te delen met mensen uit jouw directe omgeving.
Bedankt voor jouw reactie!
Zeer mooie tip! Water lijkt me inderdaad een erg goede manier om contact te maken met je lichaam en dat haalt je uit je hoofd. Dank je wel !
ik heb mijn weg hierin nog niet gevonden helaas. mijn hoofd maalt en maalt en de gedachten over de problemen en de gedachten poppen ook steeds op in mijn hoofd als ik iets anders doe. de tip van water vind ik heel mooi, ik zal het eens proberen
Bij mij ook de muziek. En praten, de tips hierboven, allemaal gecombineerd bij mij.
Bij mij ook de muziek. En praten, de tips hierboven, allemaal gecombineerd bij mij.
bij gaat het eerder om angsten ;bang hoe mijn dochter met neuropathische gaat reageren.
bij gaat het eerder om angsten ;bang hoe mijn dochter met neuropathische gaat reageren.
Eén van de belangrijkste dingen om iets te kunnen loslaten is vaak gewoon de waarom los laten…
Waarom gebeurde iets?/waarom overkwam mij dat nu net?/waarom …
Iedereen kent ze vast die vragen, maar vaak zijn het nu net die vragen waar we nooit geen antwoord op zullen krijgen.
Dus voor mij is het loslaten van de “waarom vraag” meestal de oplossing want de rest lossen volgt dan over het algemeen vanzelf.
Mijn vrouw kan (wil) mijn verleden niet loslaten, hierdoor gaan we nu scheiden. Ik heb haar vertrouwen geschaad maar doe er wel alles aan om dat te herstellen.
Als ik bezig ben en naar muziek kan luisteren dan vergeet ik alle zorgen. Mijn vrouw blijft alleen maar aan die zorgen denken. Spijtig, ik zie haar nog heel graag.
Mijn vrouw kan (wil) mijn verleden niet loslaten, hierdoor gaan we nu scheiden. Ik heb haar vertrouwen geschaad maar doe er wel alles aan om dat te herstellen.
Als ik bezig ben en naar muziek kan luisteren dan vergeet ik alle zorgen. Mijn vrouw blijft alleen maar aan die zorgen denken. Spijtig, ik zie haar nog heel graag.
Knuffel extra men diertjes allemaal
Ik heb al enkele maanden mijn dochter niet meer gezien of gehoord! Door een ruzie, zij was mijn hele wereld!
Ik heb er nog veel verdiet van maar in een zekere zin kan ik haar loslaten en aanvaarden wat is nu! En ben ik mijn hele wereld geworden. Door zoveel mogelijk te mediteren focus op ademhaling en meditaties waar emoties erkennen en toelaten of verwelkomen . Tegelijkertijd het hier en nu aanvaarden en ook de situatie aanvaarden en loslaten. De ene dag gaat het alwat beter dan de andere. Maar ik ben serieus getransfoormeert, want vroeger zou ik achter haar aangehold en gesmeekt zijn en zelfs in mijn pijnlijkste momenten ga ik dan nu mediteren
Knap van jou Leila. In plaats van te strijden is het soms beter om te accepteren hoe het nu is. Het nu zegt niets over de toekomst, maar in het nu hebben we wel een keuze.
Ik hoop stiekem wel dat het goed komt. Maar intussen wens ik je veel moed om te blijven accepteren.
Dank om je bericht met zoveel wijsheid te delen.
Dank je wel voor de steun,doet me goed!. Ik hoop ook wel stiekem dat het goed komt natuurlijk. Fijn om me weer te laten herinneren dat het nu niets zegt over de toekomst. Dat geeft me hoop en hopen mag hé.
Maar ondertusen heb ik in het proces veel geleerd en ben ik sterker geworden.
Graag gedaan!
Ik heb al enkele maanden mijn dochter niet meer gezien of gehoord! Door een ruzie, zij was mijn hele wereld!
Ik heb er nog veel verdiet van maar in een zekere zin kan ik haar loslaten en aanvaarden wat is nu! En ben ik mijn hele wereld geworden. Door zoveel mogelijk te mediteren focus op ademhaling en meditaties waar emoties erkennen en toelaten of verwelkomen . Tegelijkertijd het hier en nu aanvaarden en ook de situatie aanvaarden en loslaten. De ene dag gaat het alwat beter dan de andere. Maar ik ben serieus getransfoormeert, want vroeger zou ik achter haar aangehold en gesmeekt zijn en zelfs in mijn pijnlijkste momenten ga ik dan nu mediteren
Sauna, massage, dansen, koken, gewone dingen doen, lezen, plezier maken, wandelen, film…
Ik probeer via verschillende manieren, zwemmen, joggen, yoga, meditatie en natuurlijk een goed gesprek en de steun van een goede vriend of vriendin… Maar ik merk vaak dat ik veel opkrop en dit dan op een minder moment als een vulkaanuitbarsting uitwerk op mijn partner en/of familie… er is nog werk aan de winkel… En zo stoot ik de mensen die mij graag zien af, nu heb ik geluk dat ze nog steeds aanwezig zijn in mijn leven. Mijn werkpunt voor 2016!
Ik probeer via verschillende manieren, zwemmen, joggen, yoga, meditatie en natuurlijk een goed gesprek en de steun van een goede vriend of vriendin… Maar ik merk vaak dat ik veel opkrop en dit dan op een minder moment als een vulkaanuitbarsting uitwerk op mijn partner en/of familie… er is nog werk aan de winkel… En zo stoot ik de mensen die mij graag zien af, nu heb ik geluk dat ze nog steeds aanwezig zijn in mijn leven. Mijn werkpunt voor 2016!
ik sta elke dag angstig op omdat ik begin januari terug aan het werk ga. bang voor afgewezen te worden. ik weet waar mijn grenzen liggen maar ben onzeker hoe ik ze ga overbrengen. ik weet dat ik bij mijn wensen wil blijven ongeacht wat ze er van vinden. thuis blijven is van de problemen weg lopen en lost niets op. ik mediteer elke dag 3 keer. neem voedingssupplementen. neem geen koffie en alcohol. ik denk dat ik voldoende zelfzorg heb.
Ik ben ook bezig met detoxen van mijn negatieve gevoelens . Het duurt lang maar het helpt ik heb er jaren mee vastgezeten. Letterlijk en figuurlijk.
Ik ben ook bezig met detoxen van mijn negatieve gevoelens . Het duurt lang maar het helpt ik heb er jaren mee vastgezeten. Letterlijk en figuurlijk.
Hoi, hoe gaat het ondertussen met jou? Hoe doe je dat detoxen van negatieve gevoelens?
Hoe ik het doe kan ik moeilijk uitleggen. Het overkomt me gewoon. Ik sta gewoon liever stil bij het positieve in het leven en geniet er met volle teugen van. We relativeren te weinig. Alles, zowel achter als voor ons, is tijdelijk. Dus ook vreugde en verdriet.
Hoe ik het doe kan ik moeilijk uitleggen. Het overkomt me gewoon. Ik sta gewoon liever stil bij het positieve in het leven en geniet er met volle teugen van. We relativeren te weinig. Alles, zowel achter als voor ons, is tijdelijk. Dus ook vreugde en verdriet.
Ik blijf proberen om het verleden achter me te laten, te leven in het nu en te hopen op een Gelukkige toekomst, maar… hoe meer ik lees en opzoek Hoe omgaan met LOSLATEN, hoe angstiger ik word en meer twijfel aan mezelf. .. en toch , life goes on
Een positieve mindset blijft een belangrijk aspect in het proces van loslaten.
Als je goed en gezond eet, veel beweegt, bewust ademt, naar lekkere muziek luistert en je omringt met mensen die je steunen is dat heel belangrijk maar daar stopt het niet.
Dat zou wat kort door de bocht zijn want er komen nog momenten dat tussen al het goeds dat je voor jezelf voorziet toch nog een donkere wolk passeert.
En dan lijkt het soms dat al die bovenstaande dingen ‘niet voldoende’ zijn.
Daarom is een positieve mindset ‘ik wil loslaten, ik wil de dingen voor mezelf veranderen en ik wil loslaten’ essentieel en ook nodig.
Ik moet mezelf soms door de dag sleuren (ochtenden blijven het moeilijkst) en voor melzef opsommen welke positieve dingen er op mijn pad kunnen komen wanneer ik wél loslaat.
Geen makkelijke opdracht maar overtuig jezelf waarom het beter is dat je loslaat. En waarom het meer pijn doet als je blijft vasthouden aan iets wat je niet vooruit kan helpen.
Ik wens iedereen veel moed toe tijdens dit proces!
Een positieve mindset blijft een belangrijk aspect in het proces van loslaten.
Als je goed en gezond eet, veel beweegt, bewust ademt, naar lekkere muziek luistert en je omringt met mensen die je steunen is dat heel belangrijk maar daar stopt het niet.
Dat zou wat kort door de bocht zijn want er komen nog momenten dat tussen al het goeds dat je voor jezelf voorziet toch nog een donkere wolk passeert.
En dan lijkt het soms dat al die bovenstaande dingen ‘niet voldoende’ zijn.
Daarom is een positieve mindset ‘ik wil loslaten, ik wil de dingen voor mezelf veranderen en ik wil loslaten’ essentieel en ook nodig.
Ik moet mezelf soms door de dag sleuren (ochtenden blijven het moeilijkst) en voor melzef opsommen welke positieve dingen er op mijn pad kunnen komen wanneer ik wél loslaat.
Geen makkelijke opdracht maar overtuig jezelf waarom het beter is dat je loslaat. En waarom het meer pijn doet als je blijft vasthouden aan iets wat je niet vooruit kan helpen.
Ik wens iedereen veel moed toe tijdens dit proces!
Zoals Tamara schreef, de waarom vraag loslaten. Jezelf geen slachtoffer maken van een situatie waar je geen vat op hebt En tegelijkertijd opkomende emoties en frustraties toch even aandacht geven en laten zijn. Door deze te erkennen, heb ik ondervonden dat het makkelijker is om de draad terug op te pikken en verder te gaan. Ik ben nu eenmaal een emotioneel mens. Wanneer ik er tegen vecht of ze negeer, blijven ze veel langer hangen.
Zoals Tamara schreef, de waarom vraag loslaten. Jezelf geen slachtoffer maken van een situatie waar je geen vat op hebt En tegelijkertijd opkomende emoties en frustraties toch even aandacht geven en laten zijn. Door deze te erkennen, heb ik ondervonden dat het makkelijker is om de draad terug op te pikken en verder te gaan. Ik ben nu eenmaal een emotioneel mens. Wanneer ik er tegen vecht of ze negeer, blijven ze veel langer hangen.